کلمات اشاره در انگلیسی

 

از ضمایر اشاره (Demonstratives) می توان برای اشاره کردن به چیزها استفاده کرد. ضمیر مفرد this (این) برای اشاره بهنزدیک، ضمیر مفرد that (آن) برای اشاره به دور، ضمیر جمع these (این ها) برای اشاره به نزدیک و ضمیر جمع those(آنها برای اشاره به دور بکار می رود.

در واقع بدینگونه است که هنگامی که فاصله گوینده با چیزی نزدیک است از this (این) برای یک نفر یا یک شی (مفرد) و از these (این ها) برای بیش از یک نفر یا شی (جمع) استفاده می کند. 

 

 

 

 

 

 

نکته*: ضمیر اشاره this  تنها برای اشاره به شیء نیست ، از شمیر اشاره this  می توانیم برای اشاره نزدیک به انسان نیز استفاده کنیم.

 

 

 

.This is a keyboard

 

 

.This is a glass

 

نکته*: ضمیر اشاره that نیز برای اشاره دور به شی ء و انسان بکار می رود. بعد از that  از اسم مفرد a , an  استفاده می کنیم.

 

 

نکته*: This و That در تماس های تلفنی هم کاربرد دارند. شاید بپرسید this و that چه ربطی به تماس تلفنی دارند؟

 

 

در آمریکا وقتی می خواهند بدانند چه کسی پشت خط است از this استفاده می کنند.

 

 

 

?Who is this

کی صحبت میکنه؟

 

 

 

.This is Ali

 

 

در جواب به این صورت معرفی می شود.

 

 

 

اگر کلمات اشاره به زمان اشاره کنند از کلمات اشاره this و these برای زمان هایی استفاده می شود که هنوز نگذشته اند مثلا this week – این هفته.

 

 

 در نقطه مقابل کلمات اشاره that و those معمولا به زمان هایی در گذشته اشاره می کنند البته گاهی هم ممکن است این کلمات  برای اشاره به آینده دور استفاده شوند that week – آن هفته  .

 

 

  

 

 

اگر ما از اسم دقیقا بعد از این ضمیر اشاره استفاده کنیم، آنها به صفات اشاره (demonstrative adjectives) تبدیل خواهند شد.

 

 

 

This pizza is very delicious

 

 

I’m going to buy those shoes

 

 

همانطور که دیدید  ما از اسم pizza  بعد از this و از shoes  بعد از those  استفاده کرده ایم، به همین دلیل this و those دیگر ضمایر اشاره نیستند، بلکه صفات اشاره هستند.

 

برای یادگیری سریع زبان میتوانید در کلاس های تدریس خصوصی زبان انگلیسی شرکت کنید.